Pierwszą samodzielną organizacją społeczną geodetów polskich, pod nazwą Związek Geometrów, utworzona w Warszawie w 1916. W latach 1919-1939 działało już w Polsce ponad 20 stowarzyszeń mierniczych, większość z nich miała charakter regionalny - takich jak Stowarzyszenie Mierniczych Przysięgłych lub Związek Inżynierów Miernictwa. W okresie II wojny światowej działalność Stowarzyszenia została przerwana, a środowisko geodezyjne dzieliło losy inteligencji polskiej. W latach 1939-45 poniosło ogromne straty i wynosiło ok. 30% jego liczebności. W 1945 roku odbyło się zebranie organizacyjne geodetów w Warszawie, program przewidywał powołanie stowarzyszenia jednoczącego całe środowisko geodezyjne. Od lipca 1945 roku zaczął ukazywać się miesięcznik fachowy "Przegląd Geodezyjny" - było to pierwsze czasopismo techniczne wznowione po 1945 roku w Warszawie. W tym samym roku utworzono stowarzyszenie pod nazwą Związek Mierniczych Rzeczpospolitej Polskiej. Program techniczny wysunięty przez Stowarzyszenie był związany z najbardziej żywotnymi wówczas zagadnieniami kraju w myśl statutu, którego podstawowym celem była "Praca nad rozwojem techniki mierniczej, zmierzająca do zapewnienia państwu jak największego rozkwitu gospodarczego".